Sankcja Kredytu Darmowego – dla kogo i jak wybrać kancelarie w 2024 roku?

Sankcja Kredytu Darmowego (SKD) to szansa dla posiadaczy kredytów konsumenckich (gotówkowych i konsolidacyjnych) na spłatę swoich zobowiązań tylko do wysokości kwoty kredytu, bez konieczności zapłaty bankowi lub firmie pożyczkowej odsetek oraz pozaodsetkowych opłat i prowizji związanych z umową kredytu lub pożyczki. Taki przywilej przysługuje wyłącznie osobom posiadającym status konsumenta, pod warunkiem że wartość kredytu nie przekroczy kwoty 255.550 zł,  a kredytodawca naruszy przepisy Ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim, np. celowo wprowadzi konsumenta w błąd, nieprawidłowo określi podstawowe elementy umowy (kwota kredytu, wysokość oprocentowania, RRSO) abo przekroczy maksymalną dopuszczalną kwotę odsetek lub kosztów pozaodsetkowych. W takiej sytuacji kredytobiorca może najpóźniej w ciągu roku od zakończenia spłaty kredytu skierować oświadczenie o woli skorzystania z sankcji kredytu darmowego. Banki tak łatwo jednak nie odpuszczają. Dlatego trzeba przygotować się na batalię w sądzie, najlepiej przy wsparciu doświadczonej w sporach z bankami kancelarii. Warto podjąć ten wysiłek, jeśli nagrodą jest kredyt za darmo. 

• Osób uprawnionych do skorzystania z Sankcji Kredytu Darmowego może być w Polsce kilka milionów. Banki często naruszają przepisy Ustawy o kredycie konsumenckim, co uprawnia posiadaczy wadliwych umów i pożyczek konsumenckich do żądania zwrotu odsetek i kosztów pozaodsetkowych.
• Sankcja Kredytu Darmowego oznacza w przypadku kredytów i pożyczek wciąż spłacanych zwrot odsetek i opłat uiszczonych do tej pory, a także mniejszą o wysokość odsetek ratę na przyszłość.
• Z SKD mogą także skorzystać osoby, które w całości spłaciły już kredyt lub pożyczkę konsumencką ale nie upłynął od tego momentu jeszcze rok. Oczywiście jest to możliwe tylko w przypadku gdy umowa nie spełnia wymogów określonych w Ustawie o kredycie konsumenckim.
• Pierwszym etapem wszczęcia procedury Sankcji Kredytu Darmowego jest analiza umowy kredytowej pod kątem szans na odzyskanie odsetek i innych opłat, a następnie złożenie do banku lub do instytucji finansowej pisemnego oświadczenia. Jeżeli bank nie przyjmie oświadczenia, trzeba wystąpić na ścieżkę sądową.
• Sądy coraz częściej zobowiązują kredytodawców do zwrotu na rzecz konsumentów odsetek i kosztów pozaodsetkowych mimo że banki odrzucają oświadczenia.
• Sprawy sądowej nie uda się wygrać z bankiem bez wsparcia dobrej kancelarii. Warto postawić na renomowane kancelarie prowadzone przez adwokatów lub radców prawnych i ściśle wyspecjalizowane w sporach z bankami.
• Zdecydowanie należy unikać ofert pseudokancelarii, spółek i kancelarii odszkodowawczych. Na ogół nie dysponują one kadrą profesjonalnych pełnomocników, sprawy prowadzą jak najniższym kosztem i pobierają gigantyczne prowizje za poprowadzenie sprawy.

Sankcja Kredytu Darmowego dla posiadaczy kredytów gotówkowych i konsolidacyjnych

O Sankcji Kredytu Darmowego mowa jest w art. 45 Ustawy o kredycie konsumenckim z dnia 12 maja 2011 roku. Przepis ten mówi, że w przypadku naruszenia przez kredytodawcę (bank lub firmę pożyczkową) konkretnych, wymienionych w tym artykule przepisów ustawy, konsument zwraca kredytodawcy kredyt bez odsetek i bez innych kosztów. Warunkiem jest złożenie do banku lub firmy pożyczkowej pisemnego oświadczenia o woli skorzystania z sankcji kredytu darmowego najpóźniej po upływie roku od zakończenia spłaty.

Kto może skorzystać z Sankcji Kredytu Darmowego:

• osoba posiadająca status konsumenta (uprawnienie to NIE przysługuje przedsiębiorcom)
• osoba, która zaciągnęła w banku lub w instytucji parabankowej kredyt o charakterze konsumenckim (najczęściej jest to kredyt gotówkowy lub konsolidacyjny)
• umowa kredytu lub pożyczki została podpisana nie wcześniej niż 18 grudnia 2011 roku, kiedy ustawa o kredycie konsumenckim weszła w życie
• wartość kredytu nie przekracza kwoty 255.550 zł
• kredyt jest nadal spłacany lub został już spłacony w całości ale od tego czasu nie minął rok
• kredytodawca naruszył wymogi przewidziane w ustawie, celowo wprowadził konsumenta w błąd lub naraził go na dodatkowe koszty.

Jakie przewinienia banku lub instytucji finansowej stanowią podstawę do skorzystania z Sankcji Kredytu Darmowego?

Banki ponoszą gigantyczne koszty przegranych procesów frankowych, w wyniku których umowy kredytowe są na ogół w całości unieważniane. O wadliwości kredytów pseudowalutowych mówi się już od wielu lat. Proces masowego unieważniania przez polskie sądy umów we franku szwajcarskim rozpoczął się po przełomowym wyroku TSUE z października 2019 roku. Mogłoby się wydawać, że banki nauczone przykrym doświadczeniem nie będą dalej łamać prawa i przemycać w umowach kredytowych niedozwolonych postanowień. Tymczasem okazuje się, że banki nagminnie naruszają przepisy Ustawy o kredycie konsumenckim, narażają konsumentów na zawyżone koszty i dopuszczają się szeregu nieprawidłowości w umowach kredytów gotówkowych i konsolidacyjnych.

Najczęstsze naruszenia przepisów kwalifikujące umowę do zastosowania Sankcji Kredytu Darmowego:

• zawarcie umowy w innej niż dokumentowa formie
• błędne określenie kluczowych elementów umowy, takich jak wysokość pożyczki lub kredytu
• brak informacji o całkowitym koszcie kredytu
• brak informacji o sposobie naliczania odsetek, zasadzie i okresach zmian oprocentowania
• brak informacji o terminie i sposobie spłaty kredytu
• zaniżenie RRSO
• zastrzeżenie wyższych odsetek za opóźnienie niż przewiduje kodeks cywilny
• przekroczenie maksymalnej wysokości pozaodsetkowych kosztów wynikających z Ustawy o kredycie konsumenckim
• wliczanie do kwoty kredytu prowizji, opłat i składek ubezpieczeniowych, a następnie naliczanie odsetek od zawyżonej kwoty kredytu

Procedura związana z Sankcją Kredytu Darmowego

Procedura Sankcji Kredytu Darmowego jest wykorzystywana od stosunkowo niedawna. Na rynku działają kancelarie prawne oferujące wsparcie dla kredytobiorców, w tym bezpłatną analizę umowy kredytowej pod kątem szans na skorzystanie z sankcji kredytu darmowego. Teoretycznie oświadczenie do banku lub do instytucji finansowej można złożyć samodzielnie, ale lepiej skorzystać z pomocy profesjonalnego pełnomocnika, bo banki tak łatwo nie składają broni.

Pierwszym etapem jest zgromadzenie dokumentacji niezbędnej do skorzystania z SKD. Oto jakie dokumenty będą potrzebne:

• umowa kredytowa wraz z harmonogramem spłat kredytu lub pożyczki. W razie zagubienia dokumentacji, trzeba wystąpić do banku o duplikat.
• w przypadku kredytów lub pożyczek spłaconych w całości konieczne jest zaświadczenie z banku o zamknięciu umowy lub potwierdzający to raport z BIK

Banki są zobligowane do wydania kredytobiorcy na jego wniosek duplikatu umowy kredytowej, ale należy liczyć się z tym, że będą celowo opóźniać sprawę, tak aby kredytobiorca zrezygnował z walki o zwrot odsetek i kosztów związanych z kredytem lub upłynął okres 1 roku od zakończenia spłaty.

Banki często odrzucają składane przez konsumentów oświadczenia o woli skorzystania z sankcji darmowego kredytu. Wówczas konieczne jest wejście na ścieżkę sądową, a tutaj trzeba dysponować profesjonalnym wsparciem adwokata lub radcy prawnego specjalizującego się w sporach z bankami.

Warto podjąć walkę w sądzie z nieuczciwym bankiem lub instytucją kredytową, bo coraz częściej sądy dostrzegają uchybienia w umowach kredytów konsumenckich i zasądzają na rzecz kredytobiorców zwrot odsetek i innych opłat okołokredytowych, które w przypadku kredytów gotówkowych są sporo wyższe niż w umowach kredytów hipotecznych. Dlatego trzeba postawić na sprawdzoną w boju kancelarię, która ma na koncie korzystne wyroki w postaci darmowych kredytów konsumenckich.

Wiele wyspecjalizowanych w sporach z bankami kancelarii, zajmujących się przede wszystkim kredytami we franku szwajcarskim, ma odrębne sekcje do spraw kredytów konsumenckich. Oferują one bezpłatną analizę umowy kredytowej pod kątem tego, czy kwalifikuje się ona do SKD, a także wyliczenie kwot możliwych do odzyskania.

10 zasad wyboru dobrej kancelarii prawnej do przeprowadzenia procedury Sankcji Kredytu Darmowego

1. Należy wybierać tylko spośród kancelarii prawnych specjalizujących się w sporach z bankami (a nie np. w rozwodach)
2. Zawęzić wybór do kancelarii prowadzonych przez adwokatów lub radców prawnych (tylko profesjonalni pełnomocnicy mogą reprezentować klienta przed sądem, są zobligowani do posiadania obowiązkowego ubezpieczenia OC i muszą kierować się kodeksem etyki zawodowej).
3. Trzeba unikać ofert spółek (pseudokancelarii), które można poznać po agresywnym marketingu i po nachalnych reklamach (nie dysponują one kadrą profesjonalnych pełnomocników, prowadzą dużą liczbę spraw przy minimalnych nakładach kosztów)
4. Warto zapytać renomowane kancelarie frankowe, czy zajmują się także Sankcją Kredytu Darmowego w przypadku kredytów i pożyczek w PLN. Większość dobrych kancelarii ma oddzielne sekcje do tych spraw.
5. Trzeba zweryfikować ile dana kancelaria uzyskała korzystnych wyroków w sporach z bankami – najlepsze mają na koncie po 1.500 wygranych spraw, przy czym sporą część stanowią wyroki prawomocne.
6. Warto postawić na kancelarie reprezentujące kredytobiorców w sporach z bankami od wielu lat. Najlepsze zaczynały już 10 lat temu.
7. Dobre kancelarie prowadzą transparentną politykę informowania o rezultatach swoich działań, zamieszczają na swoich stronach internetowych skany wyroków, podają sygnatury spraw, nazwiska prowadzących je prawników, opisują przebieg postępowań, informują o czasie w jakim uzyskują wyroki.
8. Należy unikać ofert spółek (zwłaszcza z o.o.), pseudokancelarii i kancelarii odszkodowawczych. Tylko tradycyjne kancelarie prawne prowadzone przez adwokatów lub radców prawnych gwarantują bezpieczeństwo postępowania i wysoki standard usług.
9. Należy wybierać spośród kancelarii, które przejrzyście informują o wysokości wynagrodzenia i sposobie jego zapłaty. Warto wyłożyć pewną kwotę tytułem opłaty wstępnej, tak aby uniknąć konieczności zapłaty po wygranej gigantycznej premii za sukces.
10. Należy unikać ofert poprowadzenia sprawy „za 0 złotych”, za którymi stoją na ogół pseudokancelarie, które naliczają olbrzymie premie po wygranej lub oferują tzw. dopłatę, czyli wypłacają klientowi z góry ustaloną kwotę a o całość należności dochodzą się z bankiem. Na ogół klient odzyskuje w ten sposób niewielką część należnych mu pieniędzy a większość trafia do prowadzącej sprawę spółki.