Sprawy kredyty frankowe mBank – analiza umowy, pozew, wyroki.

Każdy kto posiada kredyt we frankach szwajcarskich posiada również w umowie kredytowej niedozwolone postanowienia umowne, niezależnie od tego z jakim bankiem przedmiotową umowę zawarł.

Praktyki banków w tym zakresie są bowiem bardzo zbliżone i dotyczą zarówno kredytów indeksowanych, jak i denominowanych, dlatego czym prędzej warto wziąć sprawy w swoje ręce i powalczyć z bankiem o swoje, gdyż nawet duże banki, takie jak mBank, w sądzie przegrywają.

Klauzule niedozwolone w umowach Frankowiczów mBank

W przypadku umowy mBanku kontrowersje budził następujący zapis: „raty kapitałowo – odsetkowe spłacane są w złotych po uprzednim ich przeliczeniu wg kursu sprzedaży (…) z tabeli kursowej (…) S.A. obowiązującego na dzień spłaty z godziny 14:50”, sądy nie miały jednakże wątpliwości i został on uznany za niedozwolony.

Przykład – zapis niedozwolony w umowie Mbank

Wskazany powyżej zapis jest tożsame z klauzulą 3178 z Rejestru UOKiK

W wyroku z dnia 30 lipca 2018 r. Sąd Okręgowy w Łodzi uznał, że „(…) w przypadku przyjęcia jako miernika wartości – kursu waluty obcej za podstawę obliczeń powinien być brany zawsze taki sam rodzaj kursu – powinien on mieć charakter jednolity. Innymi słowy może to być kurs średni, dla sprzedaży albo kurs kupna, ale w ramach konkretnej umowy. (…) Podsumowując, jeżeli sposób ustalania kursu danej waluty wpływa bezpośrednio na wysokość zobowiązania konsumentów, zaś bank (pozwany) konstruując umowę przyznaje sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem danej waluty poprzez samodzielne ustalanie kursu kupna lub sprzedaży tej waluty, to w ocenie Sądu takie postanowienia mają charakter niedozwolony.”

Przeczytaj: Sztuczna inteligencja sprawdzi umowę i powie czy frankowicz może pozwać bank.

Sądy uznają zapisy umów Frankowiczów z mBank za wadliwe

Zdaniem Sądu, przy tak skonstruowanym zapisie, kredytobiorca zaciągając i spłacając kredyt nawet tego samego dnia i przy niezmienionym kursie waluty zobowiązany byłby do spłaty wyższej kwoty aniżeli pożyczył, gdyż różnica wynikałaby z kursu kupna i sprzedaży waluty w banku i obowiązku dokonania spłaty w PLN.

Takie ukształtowanie zapisów umowy powoduje, że klauzula waloryzacyjna jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego i dlatego nieważna na podstawie art. 58 § 2 Kodeksu cywilnego.

Ponadto, Sąd stwierdził, że o abuzywności decyduje treść klauzuli i możliwość jak może być stosowana, a nie to jak faktycznie w praktyce jest stosowana. Nie umknęło również uwadze Sądu, że wiele klauzul waloryzacyjnych odsyła do kursów walut ustalanych jednostronnie przez bank i zawartych w tabeli banków.

W szczególności niektóre klauzule de facto nie zawierają jednoznacznej treści, co pozwala na pełną swobodę decyzyjną banku w kwestii bardzo istotnej dla konsumenta, dotyczącej bowiem kosztów kredytu.

W istocie więc tak nie zrozumiałe i niepoddające się weryfikacji określenie sposobu ustalania kursów wymiany walut może stanowić dodatkowe, ukryte wynagrodzenie banku, co może mieć niebagatelne znaczenie dla kontrahenta, nie pełni zaś realnej (ekonomicznej) funkcji waloryzacyjnej.

W innym wyroku, również Sąd Okręgowy w Łodzi, także odniósł się do klauzul waloryzacyjnych stosowanych w umowach kredytowych przez mBank i wskazał, że wprowadzone przez pozwany Bank do umowy kredytowej klauzule waloryzacyjne nie odwoływały się do ustalonego w sposób obiektywny kursu, lecz pozwalały bankowi kształtować ten kurs w sposób całkowicie dowolny, bowiem zarówno w treści umowy jak i w regulaminie nie określono żadnej obiektywnej metody ustalania kursu.

Wobec powyższego Sąd uznał, że sporne klauzule naruszają dobre obyczaje oraz godzą w stopniu rażącym w interes kredytobiorców, a przez to stanowią niedozwolone postanowienia umowne w rozumieniu art. 385¹ Kodeksu cywilnego.

Pobrana przez Bank od kredytobiorców nadwyżka ponad kwoty należne, obliczone bez zastosowania waloryzacji na podstawie niedozwolonych klauzul waloryzacyjnych stanowi więc nienależne świadczenie, Bank pobraną na tej podstawie kwotę zobowiązany jest więc zwrócić, gdyż waloryzacja została wyłączoną z uwagi na abuzywność zapisów w tym zakresie.

W wyroku z dnia 23 listopada 2018 r. Sąd Okręgowy w Warszawie stwierdził natomiast, również odnosząc się do wzorca umowy stosowanego przez mBank, że zawarta umowa kredytowa jest nieważna, gdyż

„Po pierwsze w umowie brak było określenia wysokości świadczenia poprzez nieokreślenie kwot rat, w których miał być spłacany kredyt oraz nieokreślenie obiektywnego i jednolitego sposobu ich ustalenia. Wobec nie określenia kwoty kredytu, nie było możliwe określenie wysokości zobowiązania wzajemnego powoda. Ponadto treść umowy była sprzeczna z art. 69 prawa bankowego w tym zakresie, że zastosowany w umowie sposób indeksacji powodował, że kredytobiorca mógł być – i w okolicznościach sprawy był – zobowiązany do zwrócenia bankowi kwoty zupełnie innej niż kwota przekazanego mu wcześniej kredytu.”

Przykład – zapis niedozwolony w umowie Mbank

Powyższy zapis o spłacie rat wg kursu sprzedaży jest po prostu klauzulą 5743 z Rejestru UOKiK

mBank abuzywnie ustalone oprocentowanie

W umowach mBank znajduje się także abuzywnie ustalone oprocentowanie. mBank zastrzegł tutaj, że może zmienić oprocentowanie, gdy zmianie ulegną parametry finansowe rynku pieniężnego oraz gdy zmianie ulegnie stopa referencyjna waluty waloryzacji. Z zapisów tych nie wynika, jak bank zmieni oprocentowanie. Pozwala bankowi ustalać oprocentowanie kredytu zupełnie dowolnie.

Podkreślić ponadto należy, że sprawy przeciwko mBankowi nie ograniczały się tylko do kwestionowania klauzul waloryzacyjnych, lecz również do zapisów dotyczących niskiego wkładu własnego.

W wyroku z dnia 30 maja 2018 r. Sąd Okręgowy w Łodzi zwrócił uwagę, że zapisy zawarte w umowie kredytowej nie zawierają precyzyjnych, weryfikowalnych kryteriów obliczania wysokości świadczeń w walucie, do której kwota kredytu, zgodnie z umową, jest waloryzowana, kształtując prawa i obowiązki kredytobiorców w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, a nadto rażąco naruszając ich interesy.

Przeczytaj: Sąd Okręgowy w Warszawie unieważnia kredyt we frankach bez rozprawy.

Postanowienia umowy, wskazują na przeliczanie zobowiązania kredytobiorców, wg kursu franka szwajcarskiego, ustalanego przez Bank: „kwota kredytu wyrażona w złotych polskich ma być przeliczona (określona) na podstawie kursu kupna franka szwajcarskiego, ustalonego przez Bank z daty uruchomienia kredytu”, w ocenie Sądu, wskazane postanowienia nie może zostać uznane za transparentne, przejrzyste i łatwe do zrozumienia, lecz wręcz przeciwnie – poprzez możliwość dowolnego kształtowania przez Bank kursu wymiany walut, ma miejsce rażąca dysproporcja uprawnień kontraktowych stron, na niekorzyść konsumentów, co w sposób oczywisty godzi w dobre obyczaje.

Sąd uznał ponadto, że „wadliwość klauzuli zezwalającej bankowi na kształtowanie wysokości zadłużenia (uruchomionego kredytu) i poszczególnych rat wedle arbitralnie kształtowanego kursu kupna lub sprzedaży waluty, leży w niepewności po stronie kontrahentów i niemożność weryfikacji. I tu Sąd orzekający w niniejszej sprawie stoi na stanowisku, że mamy do czynienia z klauzula abuzywną (…). Rozwiązaniem wydaje się być takie skonstruowania umowy, które nie stawia danego banku wobec jego – kontrahenta konsumenta- kredytobiorcy w roli podmiotu arbitralnie decydującego, a więc mogącego dla swej korzyści kształtować kurs kupna i sprzedaży waluty i rozpiętość między nimi, czyli spread (…) Abuzywną treścią jest ta tylko, która pozwala to czynić po kursie kształtowanym przez bank bez podania weryfikowalnych zasad.”

W zakresie zapisów dotyczących ubezpieczenia niskiego wkładu własnego Sąd orzekający doszedł do podobnych wniosków wskazując, że taka regulacja bez wątpienia kształtuje prawa i obowiązki kredytobiorców w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając ich interesy. Naruszeniem dobrych obyczajów, jest już samo nie przedstawienie powodom treści stosunku ubezpieczenia, którego koszt de facto ponoszą.

Ile można zyskać z unieważnienia kredytu mBank

Korzyści z unieważnienia lub odfrankowienia kredytu każdy musi policzyć sobie indywidualnie na podstawie dokumentów uzyskanych z banku. W Internecie funkcjonują jednak kalkulatory dla Frankowiczów, które pozwalają dokonać przybliżonych obliczeń na podstawie danych z umowy.